Mijn naam is Kristien, ik ben slechtziend en sinds de zomer van 2017 heb ik mijn eerste geleidehond Quiny, een blonde labrador. Omdat ik enkel een onderscheid kan maken tussen licht en donker, had ik het moeilijk om me zelfstandig te verplaatsen. Als er buiten niet voldoende licht was, had ik het moeilijk om me te oriënteren. Met Quiny is dit probleem van de baan. We voelen elkaar goed aan en zijn ondertussen erg goed op elkaar afgestemd. Ze begeleidt me en zorgt voor me. Ze is echt mijn heldin!
Omdat Quiny mijn eerste geleidehond is, vond ik het altijd heel belangrijk dat het hele gezin hierbij betrokken was. Toch ben alleen ik diegene die haar eten geef en natuurlijk breng ik ook de meeste tijd met haar door. Ze gaat overal mee naartoe. We wandelen iedere dag zo’n 7 à 8 km. Soms gaan we naar de stad, soms iets dichter bij huis. Ik probeer ook elke dag een vrije wandeling in te plannen, zodat ze niet altijd hoeft te werken. En als het regent, nemen we de bus. Zelfs op het station kennen ze ons al. Dan vragen ze altijd of ik weer trappen kom oefenen. Voor Quiny zijn deze extra oefeningen niet echt nodig, maar ik blijf dit regelmatig doen, zodat ze het niet verleert. Ooit vroeg iemand me of ik haar aan het opleiden was. Dit mag dan niet zo zijn, maar we blijven wel van elkaar leren tijdens deze oefeningen en ik leer ook nog vaak nieuwe dingen over mezelf. (lacht)
Tijdens de wandelingen zorgt Quiny ervoor dat dat ik nergens tegenloop of niet struikel over obstakels. Zelfs als er een plas water ligt, leidt ze me eromheen. In de winter let ze goed op voor gladde stukken, maar van het strooizout heeft ze zelf ook last aan haar pootjes. Dan merk ik dat ze een andere weg aan het zoeken is. En als ik me dan afvraag waarom, voel en hoor ik het kraken onder mijn voeten. Als het toch glad is, loopt Quiny met haar lichaam schuin tegen me aan. Dat is haar manier om te zeggen dat het glad is en ik moet oppassen. Wanneer ze merkt dat ik toch mijn evenwicht verlies, gaat ze dwars voor me staan om me overeind te houden. Zo ben ik al een aantal keer bijna gevallen. Gelukkig heeft Quiny me altijd opgevangen.
Artikel " Quiny is echt mijn heldin" - Foto's: Joelz fotografie
Het Belgisch Centrum voor Geleidehonden in Tongeren leidt blindengeleidehonden op, maar is ook druk op zoek naar pleeggezinnen die puppy’s, honden in opleiding en ouderdieren kunnen opvangen en opvoeden.
lees meer
Blindengeleidehond nodig? Dan moet u 4 tot 6 jaar wachten tot u er eentje in huis heeft. Daarom is het Belgisch Centrum voor Geleidehonden (BCG) dringend op zoek naar pleeggezinnen voor hun hondjes. “Dat ik Cita weer moet afgeven, bezorgt me een krop in de keel. Maar je weet waarvoor je het doet.”
lees meer
Danny R. is al 2 jaar vrijwilliger bij het Belgisch Centrum voor Geleidehonden. Na zijn pensioen was hij op zoek naar vrijwilligerswerk. Eerst hielp hij vooral bij de tuinwerken en bij klusjes in het huidige centrum op de Sint-Truidersteenweg. Na de aankoop van het nieuwe gebouw, promoveerde hij tot allround opruim-, afbraak- en opbouwspecialist.
lees meerBlijf op de hoogte over de geleidehonden, de activiteiten en onze acties! Ontvang 1 keer per maand nieuws, weetjes, spaartips, promotiemateriaal en foto's van mede-spaarders.
